Εγωισμέ μου κολλητέ… Νταβιγλάκη Πόπη 26/8/2014

Διαβάζω…
ότι κράτησα ενθύμιο….
και βουρκώνω….
Θεριά….
οι αναμνήσεις μου….
που πια δεν τις μερώνω…

Εγωισμέ φίλε και εχθρέ…

 
τώρα τι λες….
Που πήγαν τώρα οι συμβουλές?
Ότι αγάπησα…..
το απομάκρυνα…
Πόσο λαχτάρισα….!
Μια αγκαλιά…
Ένα φιλί…
Μαζί του μια διαδρομή….
Όμως o χρόνος δε γυρνά….
Γιατί ινάτι προσπερνά…
τα άστρα σβήνουν
του ουρανού….
Μα αυτός χαράζει...
μες το νου….
Εγωισμέ μου κολλητέ…
της μοναξιάς μου αδελφέ….
δίνεις μονάχα….
διαταγές….
μα δε μου κλείνεις…
τις πληγές…!!